babbel meer...

Kortom het Vak Fotografie is uiteindelijk een deel en uitgangspunt wat door al die jaren heen bij mij hoor. Het kader in de tijdgeest heeft het nooit kunnen vastzetten of benoemen. En dat is juist het fascinerende eraan. De never ending wave met vele kunstzinnige mogelijkheden. De uitwerkingen van mijn beelden zijn digital en zijn uiteindelijk "what you see is what you get" , met of zonder filosofische benadering.

Ondanks de gecreëerde façade van het uiteindelijke autonome beeldwerk zijn de geportretteerde vrouwen echt. Met hun levensverhalen, dromen, lijden, zorgen en idealen. Tijdloos gevangen in het moment, die steeds weer een tijdreis betekenen als ik aan ze werk.

De mentale verbinding met de geportretteerde vrouwen zijn altijd persoonlijk, wetende wat ze beweegt om het vrouw zijn in al zijn facetten gerecht te worden. De dromen die men najaagt en de realiteit die deze vrijheid beperken, zij het door ziekte, verantwoordelijkheid, traditie of gemis.

En in de puurheid van het moment komt ze tevoorschijn in het uiteindelijke resultaat:   Sence pour Femme.

`ik was, ik ben en ik zal zijn." Rosa Luxenburg. 5 maart 1871/15 januari 1919